میزبانی المپیک 2016 در شرایطی که رقابت برای میزبانی شدید بود و در این بین قدرت‌های بزرگ اقتصادی نظیر آمریکا، ژاپن و اسپانیا حضور داشتند و عملا رایزنی و به عبارتی چانه‌زنی از سوی عالی‌ترین مقام‌های سیاسی آنها بالاگرفته بود، به برزیل رسید.
انتخاب ریودوژانیرو به‌عنوان میزبان المپیک 2016فارغ از جوانب و زوایای مهم ورزشی و حتی سیاسی و فرهنگی آن، واجد 2 پیام اقتصادی نیز بود. نخستین پیام به‌رسمیت شناختن نقش و جایگاه کشورهای روبه رشدی چون برزیل در اقتصاد جهانی از سوی قدرت‌های بزرگ اقتصادی است؛
مسئله‌ای که در مورد چین در المپیک 2008 اتفاق افتاد. این نیست جز کارکرد قدرت و ابزار اقتصادی در عصر جهانی‌شدن اقتصاد که برایند اقتصادی و سیاسی آن نیز هفته گذشته در جریان فعال شدن گروه 20 با حضور 12 کشور درحال توسعه از جمله برزیل به‌جای گروه 8 نیز دیده شد؛ واقعیتی است که حتی قدرت‌های پیشرفته اقتصادی نیز چاره‌ای جز پذیرش آن ندارند.
اما پیام دوم این رویداد مهم، مهر تأیید بر 2 دهه برنامه‌ریزی و تلاش برزیلی‌ها برای خروج از بحران اقتصادی و به‌عبارت بهتر بحران بدهی‌هاست. برزیل امروزه با شدت و حدت و فارغ از ماجراجویی‌های سیاسی مسیر رشد و توسعه را ادامه داده و نتیجه آن حضور فعال در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و مدیریتی جهان است.
این رویداد بزرگ برای برزیل جدای از مزایای اقتصادی مستقیم، عامل افزایش اعتبار اقتصادی و ارتقای جایگاه این کشور در عرصه اقتصاد و تجارت جهانی است. از این پس کشور مشهور به کودتاها و بحران‌های اقتصادی متوالی، با عزم، جدیت و اعتماد به نفس بیشتر گام‌های توسعه را برمی‌دارد و به آینده می‌تازد. دیروز جشن توسعه برزیل بود.
